Bijzondere werkplek in de sociale werkvoorziening
Een bijzondere werkplek, waar Gwendy (48) zich al 22 jaar helemaal thuis voelt. Dat is het Katholiek Sociaal Cultureel Centrum (KSCC). Dit drijvend kerkschip en ontmoetingscentrum, gelegen in de Waalhaven, is de thuishaven voor mensen in de binnenvaart, kermis en het circus. Gwendy is in de loop der jaren erg gegroeid in haar werk als administratief medewerker. Ook haar creativiteit kan ze steeds meer kwijt in haar werk. Sinds een aantal jaar weet ze dat ze een informatieverwerkingsstoornis heeft. Gwendy: “De diagnose was een opluchting. Nu ik weet wat er aan de hand is, kan ik meer mezelf zijn. Ik kan er steeds beter mee omgaan, ook in mijn werk. Daar hebben collega’s, mijn jobcoach en mijn ambulant begeleider erg bij geholpen.”
Gwendy: “Het verwerken van informatie en prikkels kost mij meer tijd. En ik kan soms de verbanden niet zo snel leggen. Dat was vroeger op school al zo. Ook in mijn eerste banen liep het telkens mis. Ze vonden dat ik het werk nog niet onder de knie had. Maar ik kan het wel. Ik heb er alleen wat meer tijd voor nodig. Dat niemand dat zag, maakte me onzeker. Bij KSCC is dat gelukkig anders. Hier krijg ik de tijd en ruimte om mijn werk op mijn tempo te doen. Maar ze zorgen ook dat ik leer hoe ik mijn werk steeds beter kan doen. En ik krijg ook nieuwe taken. Ik heb hart voor mijn werk, voor wie ik werk en met wie ik werk. Ik wil hier graag nog jaren blijven werken.”
Niet pamperen
Bernhard van Welzenes is aalmoezenier en directeur van het KSCC. Samen met Tonny van der Veeken, bestuursmedewerker, geeft hij leiding aan vijf medewerkers en ruim tachtig vrijwilligers. “Vanuit onze rol als kerk en sociaal centrum is het vanzelfsprekend dat we onze naasten helpen. Dat geldt ook voor onze medewerkers. Er werken drie mensen vanuit WerkBedrijf bij ons, waaronder Gwendy. We zijn blij met het werk dat ze doen en de ontwikkeling die ze doormaken. Dat is voor ons al een beloning. Maar eerlijk is eerlijk, als stichting met beperkte middelen kunnen we niet zonder de financiële tegemoetkoming. Daartegenover staat dat we veel tijd steken in de begeleiding. We geven medewerkers tijd en ruimte, maar we zijn niet van het pamperen. We willen wel resultaat zien. In het werk en in hun eigen ontwikkeling.”
Creatieve kant
Gwendy: “Ik doe de administratie, ik notuleer en beheer de voorraden. Dat is leuk werk, maar ik ging het creatieve missen. Nu mag ik ook voor uitvaarten de gedachtenisstenen en -kruisjes schrijven. En ik teken de sierletters voor de hartjes voor dopen en huwelijken in de kerk. Dat werk is me letterlijk en voor mijn gevoel op het hart geschreven. Ook heb ik een PowerPoint cursus gedaan. Zodat ik de informatie op de schermen kan beheren. Ik vond het heel spannend om weer te gaan leren. Het was niet makkelijk, maar door veel oefenen is het me gelukt.”
Overzicht leren houden
“Een poosje geleden ging het niet zo goed met me. Privé waren er dingen aan de hand. En op mijn werk had ik moeite om overzicht te houden. Ik verloor me in details. Een jobcoach heeft me toen geholpen. Er kwam een duidelijk rooster, zodat ik meer structuur had. En zij leerde me hoe ik efficiënter kan werken. Ik kan nu beter het overzicht houden. En Tonny helpt me bij het stellen van prioriteiten. Wat ik nog lastig vind, is als er tijdens mijn werk plotseling dingen tussenkomen. Zoals de telefoon die gaat. Want dan moet ik snel schakelen.”
Klaar voor de stap!
“Ik heb laatst via WerkBedrijf de training ‘Klaar voor de stap’ gedaan. Dat geeft mij een bredere kijk op de arbeidsmarkt. Niet dat ik hier weg wil, maar het voortbestaan van KSCC is onzeker. En administratieve banen zijn er steeds minder. Dus het is belangrijk dat ik alvast verder kijk.” Bernhard van Welzenes: “Ik vind het heel goed dat Gwendy dat doet. We hopen natuurlijk dat ze hier nog jaren kan blijven. Ze is hier zo op haar plek. 22 jaar geleden kwam ze onrustig en onzeker binnen. Met vallen en opstaan is ze gegroeid en zelfverzekerder geworden. Ik vind het belangrijk dat ze haar talenten kan blijven ontwikkelen. En voorlopig kan dat gewoon bij ons, want hier is ze thuis.”
