‘We kunnen Mary niet meer missen’

Meer aandacht voor de bewoners. Daar zorgen de buurtkamerassistenten voor, die via WerkBedrijf bij woonlocatie De Horizon van ZZG zorggroep werken. En dat is heel waardevol, merken ze bij De Horizon. En de buurtkamerassistenten zelf? Die hebben het ook erg naar hun zin. Zeker Mary, die voelde zich nog nooit zó happy op haar werk.  

Sinds 2017 werkt De Horizon met buurtkamerassistenten afkomstig van WerkBedrijf: Participatiewet kandidaten of SW-medewerkers, die een moeilijke positie op de arbeidsmarkt hebben. Dat was in het begin wel wennen voor de teams, vertelt verzorgende Toos van De Horizon. “Collega’s vroegen zich af: wie komen er bij ons werken? Natuurlijk zijn er soms vooroordelen. En zorgen over hoeveel tijd de begeleiding kost.” Maar die zorgen en vooroordelen bleken al heel snel helemaal niet nodig, legt Toos uit.  

Draagvlak op de vloer 
Dat kwam onder andere door de goede begeleiding van welzijnscoördinator Martijn van de Horizon. Hij vertelt: “Het is belangrijk dat iedereen goed wordt ingelicht. Wie komen er op je afdeling werken? Wat zijn hun taken? En wat voor begeleiding hebben ze nodig? Je hebt echt draagvlak op de vloer nodig.” En dat vraagt soms wat begrip van de andere teamleden. Martijn: “Maar als alle collega’s weten hoe ze rekening met elkaar kunnen houden en weten wat ze van elkaar mogen verwachten, dan ontstaat er iets heel moois.” 

Altijd aanwezig
Dat ziet Toos ook. Zij begeleidt Mary in haar buurtkamer. Mary heeft een Wsw-indicatie en wordt door WerkBedrijf gedetacheerd bij de Horizon. “Al vanaf de start zijn we ontzettend blij met haar. Ze is een echte aanwinst voor ons team. Vooral omdat er nu altijd iemand aanwezig is in de buurtkamer. Zo hebben de bewoners altijd een aanspreekpunt. Onze teamleden hebben daar gewoonweg geen tijd meer voor.” Mary is een paar ochtenden per week in de buurtkamer te vinden. Ze zorgt voor het ontbijt en ze kookt, maar doet ook activiteiten met de bewoners. “Het zijn zulke lieve mensen”, vertelt ze. “Ik vind het werk echt heerlijk.” 

Grenzen stellen
De buurtkamerassistenten krijgen zeker in het begin veel persoonlijke begeleiding. Mary: “Ik heb vermoedelijk niet-aangeboren hersenletsel, doordat ik als baby erg ziek ben geweest. Daardoor vind ik het lastig om grenzen voor mezelf te bepalen. Ik wilde bijvoorbeeld meteen veel te veel doen op de afdeling. Toos hielp me door die grenzen te stellen.” Toos vult aan: “Daarom hebben we voor haar duidelijk bepaald: dít zijn jouw taken en de rest is niet jouw verantwoordelijkheid. Op het moment werken we samen aan het meer creatief bezig zijn met bewoners.” 

‘Helemaal happy hier’
Mary voelde zich op haar vorige werkplekken nooit echt geaccepteerd. “Ik heb van alles geprobeerd: in de supermarkt, bij een slager, in de schoonmaak en in een callcenter. Maar nergens voelde ik me thuis.” Haar werk bij De Horizon past als een maatpak, vertelt ze. “Ik voel me happy op mijn werk en dat heb ik heel lang niet meer gehad. Het verschil zit ‘m in de collega’s: zij zorgen ervoor dat ik echt bij het team hoor. Ik word hier geaccepteerd zoals ik ben. Ze zien mij en niet mijn beperking.” Toos beaamt: “Mary is een volwaardig lid van ons team. We kunnen haar niet meer missen!”